Feest vandaag! Oma wordt 65, er is dus druk geknutseld door mij en de kinderen. Op de foto's zie je de buit van oma.
vrijdag 29 juli 2011
donderdag 28 juli 2011
HELP!?
Met deze boeken moet het toch onmogelijk zijn om 'n werkloze, moeder van 2/ ietwat volslanke/ aspirant schrijfster/ beoogd creatief ondernemer te blijven.
Ik zeg, bring on the money/fame/big house en natuurlijk dat goddelijke lichaam :-)
woensdag 27 juli 2011
SoapSight: Pink
Browsing the web I see alot of pretty, pretty soaps. It's time to share. Every week I will choose a color and delight you guys with fantastic soap pics. Enjoy!
This week the color is PINK! Why, 'cause I'm a girl and just love, love pink
This week the color is PINK! Why, 'cause I'm a girl and just love, love pink
 |
| soap from Sunbasilgarden |
 |
| soap from Pinkparchmentsoaps |
 |
| soap from So Stinking Sweet |
 |
| soap from Froosh Handmade Body Treats |
dinsdag 26 juli 2011
Opruimen? Done, check & dubbelcheck
Na de intensieve werkuurtjes voor de Meerhovenmarkt zag de zeepkamer er ongelooflijk rommelig uit. Geen beginnen aan! Maar ja om weer goed aan de slag te kunnen en alles enigszins terug te kunnen vinden moest ik er toch aan geloven.
Opa en oma zijn er vandaag ter lering ende vermaak van de kinderen, dus vuilniszak mee en beginnen maar.
En tijdens zo'n zeldzame aanval van opruimwoede kom je weleens wat tegen.
Zo vond ik wel 3 euro terug en mijn 'prachtige' ringen uit de jaren '90 :-)
Opa en oma zijn er vandaag ter lering ende vermaak van de kinderen, dus vuilniszak mee en beginnen maar.
Voor de grote schoonmaak
Na de grote schoonmaak
Zo vond ik wel 3 euro terug en mijn 'prachtige' ringen uit de jaren '90 :-)
donderdag 14 juli 2011
solliciteren: Soms is iets te mooi om waar te zijn.
Afgelopen zondag zag ik een vacature staan, die voor mijn gevoel helemaal aansloot bij mijn achtergrond en bij wat ik nu voor de toekomst voor ogen heb.
Trainingen/workshops maken en geven op het gebied van Social Media.
Gelijk een e-mail de deur uitgedaan en jawel maandagochtend al direct een uitnodiging voor een gesprek te pakken. Geweldig natuurlijk! Maandagavond dan ook even gaan zitten om mezelf goed voor te bereiden op het gesprek.
Via internet wat over het bedrijf opgezocht en toen kreeg ik al een klein "onderbuik"-gevoel, zullen we het maar noemen. Profileren als zijnde ijzersterk op het gebied van social media, maar als je dan de eigen social media-sites gaat bekijken zien die er ietwat vreemd uit.
Kan altijd natuurlijk want druk druk druk.
Gesprek ging goed, maar was ook anders dan anders. Ik hoefde bijna geen vragen te beantwoorden of iets over mezelf te vertellen. Eigenlijk was mijn interviewer de hele tijd aan het woord, bezig de functie aan mij te verkopen. Hij deed dat naar behoren, want ik was inmiddels al dolenthousiast en hoopte dat ik kon beginnen. In de vacature was gesproken over stage-periode en daarna parttime vaste baan. Geen probleem, want ik moet nog leren op het gebied van social media, dus dat zou ik dan tijdens de stage-periode kunnen doen.
Aan het einde van het gesprek werd er gevraagd of ik vrijdag al zou kunnen beginnen!
Helemaal blij de auto in.
en dan....., en dan....,
dan begint er ergens zo'n stemmetje: "onbetaalde stage" " gehele training maken" " als 1e op de lijst om training dan te geven" " 0-urencontract"
Wacht eens even! Ik ga met mijn achtergrond op het gebied van trainingen maken en geven toch niet voor deze meneer een heel product in elkaar draaien, zonder er 1 cent voor te zien!
Thuisgekomen direct contact opgenomen of het mogelijk was om op basis van een arbeidscontract te starten ( 6 maanden, geen probleem, als ik maar wel voor mijn werk betaald wordt) of in ieder geval een garantie voor de baan als trainer. Niet mogelijk, geen financiele middelen beschikbaar.
De knoop doorgehakt en aangegeven dat ik dan niet de training zou gaan opzetten. Jammer.
Nog even wat verder gekeken en gezien dat dit bedrijf zo'n beetje loopt op (onbetaalde) stagiaires. Erg slim concept natuurlijk. Ondernemer loopt geen enkel risico en als de trainingen niets worden of niet verkopen, heeft het hem niets gekost, wordt het een succes dan kan hij zakken vullen.
Nee, soms is iets echt te mooi om waar te zijn.
Trainingen/workshops maken en geven op het gebied van Social Media.
Gelijk een e-mail de deur uitgedaan en jawel maandagochtend al direct een uitnodiging voor een gesprek te pakken. Geweldig natuurlijk! Maandagavond dan ook even gaan zitten om mezelf goed voor te bereiden op het gesprek.
Via internet wat over het bedrijf opgezocht en toen kreeg ik al een klein "onderbuik"-gevoel, zullen we het maar noemen. Profileren als zijnde ijzersterk op het gebied van social media, maar als je dan de eigen social media-sites gaat bekijken zien die er ietwat vreemd uit.
Kan altijd natuurlijk want druk druk druk.
Gesprek ging goed, maar was ook anders dan anders. Ik hoefde bijna geen vragen te beantwoorden of iets over mezelf te vertellen. Eigenlijk was mijn interviewer de hele tijd aan het woord, bezig de functie aan mij te verkopen. Hij deed dat naar behoren, want ik was inmiddels al dolenthousiast en hoopte dat ik kon beginnen. In de vacature was gesproken over stage-periode en daarna parttime vaste baan. Geen probleem, want ik moet nog leren op het gebied van social media, dus dat zou ik dan tijdens de stage-periode kunnen doen.
Aan het einde van het gesprek werd er gevraagd of ik vrijdag al zou kunnen beginnen!
Helemaal blij de auto in.
en dan....., en dan....,
dan begint er ergens zo'n stemmetje: "onbetaalde stage" " gehele training maken" " als 1e op de lijst om training dan te geven" " 0-urencontract"
Wacht eens even! Ik ga met mijn achtergrond op het gebied van trainingen maken en geven toch niet voor deze meneer een heel product in elkaar draaien, zonder er 1 cent voor te zien!
Thuisgekomen direct contact opgenomen of het mogelijk was om op basis van een arbeidscontract te starten ( 6 maanden, geen probleem, als ik maar wel voor mijn werk betaald wordt) of in ieder geval een garantie voor de baan als trainer. Niet mogelijk, geen financiele middelen beschikbaar.
De knoop doorgehakt en aangegeven dat ik dan niet de training zou gaan opzetten. Jammer.
Nog even wat verder gekeken en gezien dat dit bedrijf zo'n beetje loopt op (onbetaalde) stagiaires. Erg slim concept natuurlijk. Ondernemer loopt geen enkel risico en als de trainingen niets worden of niet verkopen, heeft het hem niets gekost, wordt het een succes dan kan hij zakken vullen.
Nee, soms is iets echt te mooi om waar te zijn.
vrijdag 8 juli 2011
solliciteren: inschrijving UWV
Vorige week digitaal een ww-uitkering aangevraagd en ingeschreven bij het UWV.
Vandaag kon ik al langskomen voor een 1e gesprek, zo wist de dame aan de telefoon mij te vertellen. Georganiseerd als ik ben alvast mijn CV en een sollicitatiebrief (voorbeeld) uitgeprint.
Netjes op tijd arriveer ik bij het Werkbedrijf in Eindhoven. Bij de balie blijkt dat ik helemaal geen 1e gesprek zal hebben met een werkcoach, maar dat ik een groepsbijeenkomst moet bijwonen.
Dat is toch jammer, want ik had al genoeg vragen die alleen op mij betrekking hebben (kom ik in aanmerking voor het volgen van een opleiding, hoe gaat t als je vanuit WW een eigen zaak wil starten etc)
De bijeenkomst is redelijk informatief, maar het niveau is storend laag.
Nu kijk ik met mijn trainers-achtergrond wellicht wat kritischer naar de manier waarop dit soort bijeenkomsten worden ingevuld, maar als je niet eens de belangrijkste netwerksite correct kunt uitspreken kom je niet professioneel over. ( Lin-kut-in ipv Linkedin, what's in a name)
Gelukkig bestond de rest van de groep uit een dove stoney-maloney, 50-plus vrachtwagenchauffeurs en een aantal niet-nederlandstalige medelanders die niet veel meekregen van de informatie die gegeven werd.
Ik snap niet dat er bij zo'n bijeenkomst niet eerst gekeken wordt naar de achtergrond van mensen.
En eerlijk gezegd snap ik helemaal niet waarom je niet een individueel gesprek krijgt. Je baan kwijt raken is best een impact en iedereen zal in het begin vragen hebben die alleen van toepassing zullen zijn op je eigen situatie. Ook is het fijn om een luisterend oor te hebben, zodat je vol zelfvertrouwen aan het solliciteren kunt gaan.
De 1e 2,5 maand van je uitkeringsperiode moet je zelf aan een baan zien te komen, logisch. Jammer is dat er dan in principe geen persoonlijk ( face-to-face) contact kan zijn met je werkcoach. Dit kan alleen telefonisch of via de mail. Na die periode zul je pas worden uitgenodigd voor een gesprek. Hopelijk hebben we dat niet nodig, but you'll never know.
Na de bijeenkomst heb ik me direct ingeschreven voor een aantal workshops.
- solliciteren voor hoog opgeleiden
- hoe social media in te zetten tijdens het zoeken naar een baan.
Ik ben benieuwd.
Hoogtepunt van de dag was dat ik eerst binnengelopen was bij het Jongerenloket en dat de vriendelijke meneer achter de balie aangaf dat ik op de juiste plek was. Volgens hem hoorde ik toch zeker wel tot die doelgroep en kreeg hij een lichtelijk blosje toen duidelijk werd dat ik toch echt al 33 jaar oud/jong ben :-)
Om weer een feel-good moment te hebben heb ik wat boeken gekocht. Solliciteren voor Dummies en de anwb reisgids Zuidwest-Amerika ( waarom? dat lieve lezers is een ander verhaal - vrij naar de Sprookjesboom :-)
Vandaag kon ik al langskomen voor een 1e gesprek, zo wist de dame aan de telefoon mij te vertellen. Georganiseerd als ik ben alvast mijn CV en een sollicitatiebrief (voorbeeld) uitgeprint.
Netjes op tijd arriveer ik bij het Werkbedrijf in Eindhoven. Bij de balie blijkt dat ik helemaal geen 1e gesprek zal hebben met een werkcoach, maar dat ik een groepsbijeenkomst moet bijwonen.
Dat is toch jammer, want ik had al genoeg vragen die alleen op mij betrekking hebben (kom ik in aanmerking voor het volgen van een opleiding, hoe gaat t als je vanuit WW een eigen zaak wil starten etc)
De bijeenkomst is redelijk informatief, maar het niveau is storend laag.
Nu kijk ik met mijn trainers-achtergrond wellicht wat kritischer naar de manier waarop dit soort bijeenkomsten worden ingevuld, maar als je niet eens de belangrijkste netwerksite correct kunt uitspreken kom je niet professioneel over. ( Lin-kut-in ipv Linkedin, what's in a name)
Gelukkig bestond de rest van de groep uit een dove stoney-maloney, 50-plus vrachtwagenchauffeurs en een aantal niet-nederlandstalige medelanders die niet veel meekregen van de informatie die gegeven werd.
Ik snap niet dat er bij zo'n bijeenkomst niet eerst gekeken wordt naar de achtergrond van mensen.
En eerlijk gezegd snap ik helemaal niet waarom je niet een individueel gesprek krijgt. Je baan kwijt raken is best een impact en iedereen zal in het begin vragen hebben die alleen van toepassing zullen zijn op je eigen situatie. Ook is het fijn om een luisterend oor te hebben, zodat je vol zelfvertrouwen aan het solliciteren kunt gaan.
De 1e 2,5 maand van je uitkeringsperiode moet je zelf aan een baan zien te komen, logisch. Jammer is dat er dan in principe geen persoonlijk ( face-to-face) contact kan zijn met je werkcoach. Dit kan alleen telefonisch of via de mail. Na die periode zul je pas worden uitgenodigd voor een gesprek. Hopelijk hebben we dat niet nodig, but you'll never know.
Na de bijeenkomst heb ik me direct ingeschreven voor een aantal workshops.
- solliciteren voor hoog opgeleiden
- hoe social media in te zetten tijdens het zoeken naar een baan.
Ik ben benieuwd.
Hoogtepunt van de dag was dat ik eerst binnengelopen was bij het Jongerenloket en dat de vriendelijke meneer achter de balie aangaf dat ik op de juiste plek was. Volgens hem hoorde ik toch zeker wel tot die doelgroep en kreeg hij een lichtelijk blosje toen duidelijk werd dat ik toch echt al 33 jaar oud/jong ben :-)
Om weer een feel-good moment te hebben heb ik wat boeken gekocht. Solliciteren voor Dummies en de anwb reisgids Zuidwest-Amerika ( waarom? dat lieve lezers is een ander verhaal - vrij naar de Sprookjesboom :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)
